نوعی مولکول مصنوعی می تواند با تقلید عملکرد بخش مهمی از ویروس ابولا، امکان ساخت داروی ضد ابولا را فراهم می سازد. به این ترتیب با کمک این مولکول می توان دارویی که با همه رشته های موجود ابولا مبارزه می کند را به سرعت شناسایی کرد.
دانشمندان توانستند نوعی مولکول مصنوعی بسازند که می تواند نویدبخش ساخت داروی ضد ابولا باشد. این مولکول که «پپتید میمیک» نام دارد، مشابه بخشی مهم از ویروس ابولا است که در طی جهش ژنتیکی تغییر نمی یابد. به همین دلیل از این مولکول می تواند برای شناسایی دارویی جامع برای تعیین سریع داروهای موثر در برابر همه رشته های ویروس ابولا بهره گرفت.
اوبلا ویروسی مرگبار است که سبب ایجاد تب همراه با خونریزی می شود. همچنین بسته به اینکه ویروس ابولا دارای کدام یک از 5 رشته شناخته شده ابولا باشد، این بیماری می تواند جان 5 تا 9 نفر از هر ده نفری که به این ویروس آلوده شده اند را بگیرد.
در سالهای اخیر، همه گیری بیماری ابولا در آفریقا بیشتر شده است. همه گیری اخیر در آفریقای غربی از نظر گستره و نیز سرعت همه گیری بی سابقه است و به همین دلیل به مساله ای فوریت دار و جهانی بدل شده است.
تاکنون هیچ داروی مورد تائیدی برای ابولا تهیه نشده است. البته چندین داروی آزمایشی که رشته زئیر (یکی از 5 رشته ابولا) را هدف می گیرند در حال حاضر در آفریقای غربی آزمایش قرار می شود..
با اینکه این داروها شاید بتوانند در درمان افرادی که در این همه گیری دچار ابولا شده اند موثر باشد، اما نمی تواند برای همه گیری های آینده این بیماری به کار می رود، زیرا ویروس ابولا جهش ژنتیکی می یابد و مقابله با ویروس آن با داروهای فعلی امکان پذیر نخواهد بود.
در هر صورت دستیابی به یک درمان جامع برای مقابله با انواع شکل های آینده ابولا ضروری می نماید.
مولکول جدید پپتید میمیک در این میان می تواند نوید ساخت داروهای موثر برای درمان ابولا را بدهد. این مولکول جدید رفتار بخشی مهم از پروتئین ابولا را تقلید می کند. این بخش از پروتئین ابولا نحوه ورود آن به سلول میزبان و آغاز آلوده سازی بدن را زیر نظر دارد.
این مولکول جدید را می توان در هنگام بررسی میزان اثربخشی داروهای جدید به کار گرفت تا به این ترتیب بتوان از میان میلیون ها داروی پیشنهادی برای ابولا، آنهایی که بیشترین اثربخشی دارند را به سرعت شناسایی کرد.
اما اصلی ترین مزیت این مولکول جدید این است می توان از آن برای ساخت داروهایی که توانایی مقابله با انواع مختلفی از این بیماری را دارند نیز استفاده کرد.
مشروح این تحقیق در نشریه Protein Science منتشر شده است.
ویروس ایبولا(Ebola virus disease -(EVD
ایبولا و عامل آن بیماری عفونی خطرناک با عامل ویروسی از خانواده Filoviridae ویروس که اولین بار در سال 1976 در جمهوری کنگو از قاره آفریقا کشف گردید. نام ایبولا بر این ویروس از آن جهت بود که اولین بیماران و قربانیان آن ساکنین حاشیه رودخانه ای بنام ایبولا در جمهوری کنگو بودند. از آن پس تاکنون پنج زیر گروه دیگر از ویروس ایبولا با نامهای زئیر ایبولا- سودان ایبولا- بندی بوگو ایبولا- و نوع غیر انسانی بنام رستون ایبولا شناخته شد.
علائم و نشانه های بیماری ایبولا چیست؟
اولین و مهمترین علامت تب بالای 38.6 درجه میباشد که متعاقب آن فرد مبتلا به سردرد شدید، دردهای عضلانی، ضعف شدید، اسهال، تهوع، درد شکم بخصوص در ناحیه معده، بی اشتهایی میشود و در موارد شدید و پیشرفته مبتلا به خونریزی گوارشی و پوستی میگردد.
راههای انتقال بیماری چست؟
اگرچه تاکنون کاملا مشخص نمیباشد. اما محققین معتقد میباشند تماس مستقیم و یا غیر مستقیم با خون و ترشحات بدن فرد آلوده میتواند موجب انتقال بیماری گردد. ترشحات بدن شامل آب دهان و بزاق بیمار، ادرار، ترشحات تناسلی (اسپرم) و حتی عطسه و سرفه بیمار میباشد که ذرات معلق آن در محیط میتواند موجب آلودگی گردد. بنابراین باید دانست هر منفذ ورودی مانند زخم کوچک در پوست یا تنفس در محیطی که فرد مبتلا عطسه و یا سرفه نموده میتواند به آسانی سایر افراد سالم را آلوده نماید.
مدت زمان ورود ویروس به بدن و آغاز علائم بیماری چند روز میباشد؟
بر اساس تحقیقات بعمل آمده از زمان تماس ویروس تا بروز علائم بیماری حداقل 2 روز و حداکثر 21 روز زمان لازم است. به همین دلیل فردی که تماس مشکوک با فرد مبتلا به ایبولا داشته زمانی می تواند از سلامت خود مطمئن شود که حتما 21 روز از زمان تماس را سپری نموده باشد. بعبارت دیگر افراد حاضر در مناطق اپیدمی از ایبولا پس از بازگشت به کشور یا شهر خود میبایست 21 روز از تماس با افراد دیگر جددا خودداری نموده و در منطقه قرنطینه نگه داری شوند. این از آن جهت میباشد که فردی ممکن است در حال حاضر مبتلا به ایبولا باشد اما علائمی از بیماری را نداشته باشد. بنابراین بعنوان منبع مخفی بیماری میتواند موجب انتقال بیماری به دیگران گردد. اگرچه محققین اعلام نموده اند بیماری زمانی قابل سرایت به دیگران میباشد که فرد مبتلا دارای علائم بیماری باشد. اما نکته مهم اینجاست که بسیاری بی توجه به سردرد و تب بوده و براحتی تا شدت علائم در محیط زندگی و کار فعال میباشند. در عین حال طول دوره متوسط بیماری در اکثر بیماران 8 تا 10 روز اعلام شده است.
چه کسانی امکان ابتلا آنان بیشتر و چه کسانی کمتر میباشد؟
افراد پرخطر و یا های ریسک کسانی میباشند که به احتمال بالا به ایبولا مبتلا میشوند که شامل افراد زیر میباشند:
1- کسانیکه سوزن و یا وسائل تیز آلوده به خون فرد مبتلا به ایبولا به دست یا پوست بدن آنان نفوذ کرده باشد.
2- تماس مستقیم با خون و یا ترشحات فرد مبتلا ( حضور بدون ماسک و لباس محافظ در اتاق بیمار و در آغوش گرفتن بیمار)
3- تماس مستقیم ( بدون پوشش محافظتی) با بدن فرد مرده
4- تنفس در فضای کمتر از یک متر در حالی که فرد مبتلا عطسه یا سرفه نموده
اما افراد با خطر کمتر کسانی میباشند که با احتمال کمتری مبتلا به ایبولا میگردند:
1- افرادی که در یک اتاق با فرد بیمار در فاصله بیش از یک متر میباشند
2- دست دادن با فرد مبتلا
3- قدم زدن با فرد مبتلا برای دقایقی کوتاه بدون دست دادن
4- تماس با وسائل شخصی فرد مبتلا
چگونه میتوانیم از ابتلا افراد به ایبولا مطمئن شویم؟
اگرچه تشخیص آن در مراحل اولیه بسیار دشوار میباشد اما 3 را عمده و اساسی میتواند در تشخیص بسیار موثر باشد.
1- شرح حال و پرس و جو از مسافرتهای اخیر و حال و احوال جسمی. بعنوان مثال اگر کسی اخیرا از غرب آفریقا مسافرت نموده و یا با یکی از دوستانش که از غرب آفریقا بوده در هر گوشه از دنیا ملاقات داشته را بعنوان فرد مشکوک در نظر میگیریم. برای روشن تر شدن موضوع: بعنوان مثال شما با یکی از دوستان کانادایی که چند روزی در غرب آفریقا توقف داشته در شهر دوبی از کشور امارات ملاقات داشته اید. این بدان معنا میباشد که شما و آن دوست کانادایی حلقه مشکوک از بیماری میباشید با این تفاوت که فرد کانادایی حلقه اول و قویتر مشکوک به بیماری و شما حلقه دوم با احتمال کمتر میباشید. و لازم است تمام کسانی که از منطقه خطر (غرب آفریقا) سفر داشته اند از تماس های او با افراد مشکوک به هر کسالت جسمی در غرب آفریقا پرسیده شود که آیا با کسی که سردرد یا سرماخوردگی داشته در تماس بوده یا خیر؟ اینکه تاکید میشود بیماران مشکوک باید زودتر شناسایی شوند از آن جهت میباشد که درمان اولیه و سریع آنان بخصوص قبل شروع علائم نقش اساسی در نجات آنان دارد.
2- شروع علائم و نشانه های بیماری: همانطور که گفته شد آغاز بیماری با تب خفیف و سپس سردرد، ضعف عضلانی، اسهال، استفراغ و خونریزی میباشد. بنابراین تب و چشمان قرمز را جدی بگیریم بخصوص اگر ساعاتی بعد سردرد و ضعف عضلانی به آن اضافه شود.
3- انجام آزمایشات تشخیصی: که به دو دسته تقسیم میشوند: دسته اول آزمایشاتی که در چند روز اول بعد از تماس قابل انجام و کمک کننده میباشند مانند الیزا، پی سی آر، جدا کردن ویروس از خون و یا ترشحات. دسته دوم آزمایشات زمانی میباشد که در یدن هورمونهای ضد ویروس برای مقابله با ویروس ترشح میشوند که اصطلاحا به آن آنتی بادی ضد ویروس ایبولا میگویند که از هفته ها تا ماهها و سالها بعد ممکن است در بدن فرد نجات یافته شناخته و پایدار باشد.
چگونه میتوان از بیماری ایبولا پیشگیری نمود؟
1- پرهیز از مسافرت به مناطق اپیدمی ( 4 کشور اعلام شده)
2- پرهیز از ملاقات نزدیک و طولانی با افرادی که از این مناطق گذر نموده و یا توقفی داشته اند
3- شستن دستها قبل و بعد تماس با افراد مشکوک
4- شستن دستها و استحمام تما بدن بعد از در آوردن لباس محافظتی ( برای تیم پزشکی مشغول به درمان در منطقه مشکوک)
5- جلوگیری از تماس با خون و ترشحات بدن فرد مبتلا یا مرده
6- به وسائل، کتاب و پول و اسناد فرد مبتلا دست نزنیم
7- بدن فرد بیمار را حتی برای آنکه بدانیم تب دارد یا خیر لمس نکنیم
8- پرهیز جدی از ورود بی دلیل به خانه یا مراکز درمانی که فرد مبتلا به ایبولا در آن بستری میباشد
9- فرد مشکوک و مسافر از مناطق اپیدمیک را تشویق به عدم ارتباط با دیگران به مدت 21 روز نمایید.
10- فرد مشکوک را حتی برغم میل خودش به مراکز بهداشتی معرفی و دوستانه ایشان را از مصلحت انجام کار مطلع نمایید
موثرترین و بهترین درمان ایبولا چه میباشد؟
یک اصل در درمان بیماران مبتلا به ایبولا بسیار مهم میباشد. درمان سریع و اولیه امکان نجات بیمار را بیشتر می نماید.
اما اقدامات موثر درمانی تاکنون به شرح زیر میباشد:
1- تنظیم آب و الکترولیت های بدن و تزریق سرم های مناسب با نظر پزشک در اسرع وقت
2- کنترل علائم حیاتی بیمار به منظور تنظیم ضربان قلب، تنفس و فشار خون بیما
3- در دسترس بودن کپسول اکسیژن و اکسیژن رسانی مناسب به بیمار
4- درمان سایر بیماریهای همراه (اگر فرد مبتلا به دیابت یا مشکل قلبی میباشد)
5- ایزوله نمودن بیمار در اتاق مناسب و دور از رفت و آمد دیگران
6- به حداقل رساندن آزمایشات و پرهیز از آزمایشات غیر ضروری ( زیرا هر سرنگ و یا لوله آزمایش حامل خون بیمار منبع آلودگی به محیط یا افراد دیگر میباشد)
7- بیمار تا 21 روز ایزوله و تحت نظر باشد.
8- در حال حاضر بهترین دارو زی مپ (Zmapp) میباشد که اثر درمانی آن قطعی نمیباشد.
9- تقویت روحیه بیماران و توجه ویژه به آنان در حالیکه امید به ادامه حیات در آنان از رفتار و سخنان پزشکان و اطرافیان آشکار باشد در نجات بیمار موثر میباشد.
آیا تاکنون کسانی از این بیماری نجات یافته اندو احتمال مرگ و میر در افراد مبتلا چند درصد میباشد؟
میزان مرگ و میر در افراد مبتلا با توجه به فقر درمانی و مشکلات بهداشتی نزد بیماران آفریقایی نزدیک به 80 درصد میباشد. اما نجات 2 پزشک آمریکایی مبتلا شده به ایبولا در ماه گذشته نشان داد درمان سریع و تمهیدات درمانی وسیع به میزان قابل توجهی از مرگ و میر میکاهد. به همین دلیل شروع درمان در آغاز تب و سردرد که اولین علامت بیماری میباشد بسیار موثرتر از آغاز درمان در آخرین علائم بیماری یعنی خونریزی پوستی و گوارشی میباشد.
آیا واکسنی برای ایبولا کشف شده؟
متاسفانه تاکنون خیر. بیماریهای ویروسی بعلت ماهیت جهش و تغییر ساختار ویروسی در هر اپیزود یا عود و اپیدمی بیماری، دانشمندان را با مشکل تولید یک واکسن مشخص مواجه می نمایند.
تولید داروهای جدید ابولا
ماه گذشته سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد توزیع داروها و واکسنهای آزمایشی برای مبتلایان به ابولا غیراخلاقی نیست هرچند این وظیفه انسانی وجود دارد تا آزمایشهای کلینیکی روی این داروها انجام و تعیین شود که مصرف کدامیک از این داروها بیخطر و ایمن است. با این حال ضرورت کنترل شیوع گسترده این بیماری کشنده که نگران کننده شده سازمان جهانی بهداشت را به اتخاذ این تصمیم واداشت.
همزمان نتایج یک مطالعه جدید نشان میدهد که ویروس ابولا میتواند به سرعت جهش پیدا کند و در نتیجه باعث میشود که انتقال آن راحتتر انجام شود و میتواند تاثیر داروها و واکسنهای مقابلهکننده با آن را نیز کاهش دهد. ZMapp، دارویی برای مقابله با ابولا است که تاکنون بیشتر مورد توجه بوده است. این دارو ترکیبی از آنتیبادیها و پروتئینهایی است که ویروس ابولا را خنثی میکنند. تاکنون این دارو به تعداد انگشتشمار برای مبتلایان به ابولا تجویز شده که دو نفر از آنان جان خود را از دست داده و همچنین آن تعداد از بیماران دریافتکننده این دارو که زنده ماندهاند نیز کمکهای درمانی خوبی دریافت کرده، جوانتر بودهاند و هیچ مشکل جسمی دیگری نداشتهاند.
در حالی که داروی ZMapp در درمان 18 میمون مبتلا به ابولا موثر بوده هنوز نکات ناشناخته بسیاری در مورد آن وجود دارد. از دیگر شیوههای درمانی برای ابولا میتوان به AVI-7537 ،TKM-Ebola، فاویپیراویر، BCX-4430 و ST-383 اشاره کرد. در ماه جولای سال جاری میلادی (2014)، سازمان غذا و داروی آمریکا آزمایش محدودی در مورد TKM-Ebola روی تعدادی از داوطلبان سالم انجام داد زیرا این دارو موجب التهاب و واکنشهایی شبیه به آنفلوآنزا میشود. این دارو با از بین بردن ژنهای ویروس ابولا از طریق تکنولوژی جدید تداخل RNA عمل میکند.
از سوی دیگر واکسنهای پیشگیریکننده ویروس ابولا نیز در حال بررسی هستند. واکسن ابولا اولین بار در سال 2003 میلادی روی نمونه انسانی آزمایش شد. مطالعات در مورد واکسنهای آزمایشگاهی ابولا توسط موسسه ملی سلامت این کشور از این هفته آغاز خواهد شد که در صورت مطمئن بودن هر یک از آنها قرار است 10 هزار دوز از آن برای محافظت از افرادی که در معرض بیشترین خطر قرار دارند اهدا شود.
همچنین واکسن پیشنهادی دیگر «کروسل» نام دارد که قرار است اواخر 2015 یا اوایل 2016 میلادی آزمایش آن روی نمونههای انسانی انجام شود. واکسن پیشنهادی دیگر با نام VSV-EBOV نیز در کانادا مورد بررسی قرار گرفته و قرار است آزمایش آن روی نمونههای انسانی سالم در ماه اکتبر آغاز شود.
به گفته کارشناسان، مطالعه روی داروها و واکسنهای جدید حائز اهمیت است اما باید توجه شود مراقبتهای حمایتی همچون حفظ فشارخون در سطح مناسب و همچنین جایگزین کردن الکترولیتهای از دست رفته میتواند مرگ و میر ناشی از ابولا را کاهش دهد. با این حال دسترسی به برخی از شیوههای درمانی در غرب آفریقا محدود است و در حالی که برخی از داروهای جدید احتمال دارد در درمان مبتلایان به ابولا موثر باشند اما مشخص نیست آیا این داروها از انتقال فرد به فرد ویروس نیز بتواند جلوگیری کند و البته شیوع بیماری در صورتی که روش انتقالی آن متوقف نشود مهارشدنی نیست.
به گزارش ایسنا به نقل از رویترز بلاگ، دکتر «آنتونی فائوسی»، مدیر موسسه ملی بیماریهای عفونی و آلرژی گفت: میدانیم که بهترین روش برای پیشگیری از شیوع ابولا از طریق اقدامات سلامت عمومی از جمله شیوههای کنترل عفونت، قرنطینهسازی و نظارت بر وسایل مراقبتی شخصی انجام میگیرد اما در نهایت یک واکسن موثر ابزاری مهم و کاربردی برای پیشگیری از شیوع بیماری به ویژه در شرایط بحرانی و گسترده است
تعداد بازدید از این مطلب: 3564
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
مطالب مرتبط با این پست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید
/weblog/file/img/m.jpg
الهام رستمی در تاریخ : 1393/8/14/doctorsaeed - - گفته است :
باسلام
من دانشجوی ارشد بیوشیمی هستم اطلاعاتی در باره ساختار پروتئین NPوVp53در ایبولا هستم ممنون میشم راهنمایی بفرمایید
سعیدخسروي دکترداروسازودبیربازنشسته زیست شناسی هستم، که امروز درکناررب النوع رافت وشفقت ومهربانی روزگارمی گذرانم.آن عزیزی که نهال مهرومحبتش همچنان درفضای زندگیم گل افشانی وعطرافشانی می کند
**عزيزان برداشت ازوبلاگ باذکرماخذ آزاد می باشد**